Over de therapeut
Even voorstellen, ik ben Frouktje Dorland-Geerds. Als tiener wilde ik al speltherapeut worden, zonder dat ik wist dat dit een beroep was. Toen heb ik ontdekt dat je door samen iets te doen makkelijker op een diepere laag dan het verstandelijke (op het gevoelsniveau) contact hebt en dat het helpend is om vanaf het gevoelsniveau met vragen aan de slag te gaan. Ik zie het als mijn kracht om door samen te spelen, creatief bezig zijn, te sporten of buiten te zijn een ontspannen en veilige relatie aan te gaan. Van daaruit werk ik aan hulpvragen die regelmatig juist moeilijk, spannend of onveilig voelen.
Mijn hart heeft altijd bij kinderen, jongeren en ook dieren gelegen. Ik vind het elke keer weer bijzonder om te zien hoe er door te spelen ruimte ontstaat waardoor het kind zijn kracht vindt, het zelfvertrouwen groeit en het zijn eigen keuzes durft te maken.
Na de Havo en opleiding SPH heb ik werkervaring opgedaan in de jeugdzorg waar ik met jongeren tussen de 14-18 jaar werkte. Daar werd mijn idee bevestigd dat het helpend is om samen op een creatieve of spelende manier ervaringen op te doen. Tijdens mijn opleiding tot speltherapeut heb ik me o.a. verdiept in speltherapie voor kinderen die moesten vluchten en hoogbegaafde kinderen. Inmiddels heb ik ervaring met een breed scala aan hulpvragen.
Mijn man en ik zijn trotse ouders van 5 kinderen in de leeftijd van de basisschool tot aan jong volwassene. We mochten ons leven ook delen met pleegkinderen. Ik train onze jonge hond Rocky om hem in te kunnen zetten als therapiehond. Ook onze schapen, kippen en de poes krijgen wel eens een rol - al blijven ze wel buiten.
Sinds april 2018 heb ik mijn eigen praktijk Toebie voor speltherapie. De therapie geef ik in de spelkamer die ik hier speciaal voor heb ontworpen en ingericht. Deze zit in de schuurwoning in de tuin. Het is een ruime, lichte ruimte met uitzicht op recreatiegebied 'De Bernisse'. Ik maak ook gebruik van de tuin (o.a. de trampoline) of het natuurgebied achter de praktijk. Eén dag in de week werk ik als speltherapeut op een Taalschool waar ik met kinderen werk die moesten vluchten.